Laparoskopia Diagnostyczna

Laparoskopia diagnostyczna

Laparoskopia to nie tylko metoda przeprowadzania operacji, ale także mało inwazyjny sposób badania narządów wewnętrznych.

W przypadku ginekologii służy badaniom narządów rodnych. Pozwala ocenić budowę, stan oraz położenie narządów wewnętrznych, a w szczególności narządów płciowych miednicy mniejszej, umożliwiając w ten sposób rozpoznanie nieprawidłowości anatomicznych związanych z patologią rozrodu.

Stanowi też najdokładniejszą metodę sprawdzenia drożności jajowodów.

Na czym polega zabieg?

Laparoskopię przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym bądź miejscowym.

Badanie trwa około kilkudziesięciu minut. W tym czasie lekarz robi skalpelem niewielkie, podłużne nacięcie (nie większe niż 5-10 mm) i wprowadza trokar. Obraz z wnętrza widoczny jest na ekranie monitora.

Po badaniu pacjent spędza zwykle dobę w szpitalu.

W jakim celu wykonuje się laparoskopię?

Badania laparoskopowe wykorzystuje się w ginekologii, ponieważ są one znacznie mniej inwazyjne niż tradycyjne zabiegi chirurgiczne. Niewielkie nacięcie, które jest wykonywane, ma nie tylko znaczenie estetyczne, ale również zwiększa szansę na szybki powrót do pełni sił.

Zabieg wykonywany jest w celu dokonania oceny stanu:

macicy,
jajników,
drożności jajowodów,
obecności zrostów,
obecności ognisk endometriozy,
budowy oraz właściwego położenia organów rozrodczych,
wykrywania innych zmian patologicznych.

Za sprawą laparoskopii można także:

usunąć zmiany w budowie narządów rozrodczych (torbieli, zrostów, mięśniaków, guzów itd.),
leczyć endometriozę,
leczyć stany zapalne jajowodów.

Kiedy powinno wykonać się laparoskopię?

Laparoskopia powinna być wykonana przede wszystkim w przypadku problemów z płodnością. Chodzi tu między innymi o:

wady rozwojowe narządów płciowych,
ciąży pozamaciczne,
zmiany zapalne przydatków
zaburzenia statyki,
niezdiagnozowane przyczyny niepłodności,
konieczność usunięcia zmian w budowie narządów płciowych.

Jakie są przeciwwskazania?

Laparoskopia nie powinna być wykonywana:

powyżej trzeciego miesiąca ciąży,
podczas miesiączki,
u osób, które cierpią na choroby płuc (zwłaszcza przewlekłe),
u osób ze znaczną otyłością, przy której są ściśnięte, a gaz, unosząc przeponę, dodatkowo utrudnia oddychanie.